Die vraag is me wel eens gesteld. Op één op andere manier zijn veel mensen bang dat een assistentiehond alleen maar aan het werk is, altijd kort aan de lijn zit en nooit contact mag hebben met andere honden. Dat er geen ruimte is om ‘hond te zijn’.

Ik zal proberen uit te leggen (met mijn eigen ervaringen) waarom dit beeld niet klopt.

Mensen vinden Freya soms zielig, omdat ze haar niet aan mogen halen, of hun hond niet aan haar mogen laten snuffelen. Maar waarom zou dat zielig zijn? Anders gezegd, zou jij het fijn vinden als iedereen die je tegen komt je ineens omhelst? Nee toch? Nou, Freya heeft daar ook geen behoefte aan. Dat weet ik zeker.

Naast dat het erg afleidend is voor Freya’s ‘werk’ als assistentiehond (ze kan dan een naderende aanval missen), vindt ze ook echt niet elke ontmoeting met mensen en/of honden leuk. Ze vindt vooral opdringerige honden aan zo’n enorme flexlijn en reuen die op haar willen rijden echt niet prettig.

Mensen zijn soms bang dat Freya niet genoeg aandacht krijgt. Dit omdat ik niet wil dat als Freya haar assistentiehondendekje om heeft ze door andere mensen aangehaald wordt. Ik kan je vertellen dat Freya best een verwende hond is (oeps). Ze heeft zeker geen aandachttekort. Ze krijgt van mij heel veel aandacht en knuffels. En als ze haar dekje niet om heeft knuffelt ze er ook lekker op los met mijn familie en vrienden.

En trouwens, ze mag steeds doen wat ze het allerliefste doet: met haar baasje bezig zijn. Ik denk dat veel ‘huishonden’ dat ook wel zouden willen. Freya hoeft nooit een dag in de bench te zitten wachten tot er iemand thuis komt van het werk, ze hoeft nooit in de auto te blijven wachten omdat ze niet mee de supermarkt in mag, ze is kortgezegd altijd bij me. Dag en nacht. En daar is volgens mij niks zieligs aan.

Freya mag regelmatig los. We gaan dan naar het bos of naar een hondenstrandje in de buurt. Soms rijden we een stuk verder naar het strand. Als Freya los is heeft ze haar assistentiehondendekje niet om. Dan is ze echt vrij. Al blijft ze me altijd in de gaten houden, en blijft ze in de buurt. Freya weet dat als ze het dekje niet om heeft ze mag rennen, spelen, zwemmen en vies worden.

• 

Ik zorg ervoor dat er genoeg rustmomenten in de dag zijn voor haar. Freya is een epilepsie/autisme assistentiehond. Dat betekent dat ze eigenlijk altijd op me let. Dat is best intensief. Daarom let ik er heel erg op dat ze genoeg rust krijgt. En ze krijgt regelmatig een lekker kauwbot. Daar wordt ze erg ontspannen van.

Freya is nog steeds een echte hond. Een hond die ook wel eens ongehoorzaam is, in de poep rolt (bah!). En erg van vieze moddersloten houdt. Een hond die, geloof me, niks tekort komt.

Ik doe er alles aan om haar een super leven te geven.