Ja, je leest het goed. Ik ben met mijn assistentiehond naar een pretpark geweest! Dit was een wens van mij. Als een soort ultieme test. Als het mij, met Freya, in deze drukte en chaos zou lukken om niet in paniek te raken, dan zou het een mega overwinning zijn. Mijn ouders waren ook mee. Gezellig natuurlijk, en ik ga echt niet alleen.
In de Efteling mogen geen honden komen, maar voor assistentiehonden is het er erg goed geregeld moet ik zeggen. Wij mochten in alle winkels, restaurants en zelfs in een aantal attracties!

De eerste attractie waar we in gingen was de Fata Morgana. Voor de mensen die nog nooit in de Efteling zijn geweest: je gaat in een bootje langs allemaal Oosterse sprookjes. De muziek is luid en het is er donker. Freya stapte meteen goed in het bootje. Ze vond het eerst wel spannend met die muziek en gekke lichten, maar deed het goed. Ze leunde tegen me aan en werd toen ook rustiger.
We zijn ook in de Droomvlucht geweest. Daar ga je in een karretje langs allemaal elfjes en trollen. Ook in het donker. Freya deed het prima. Ze zat bij me in het karretje en bleef netjes zitten. Ik had haar stevig vast. Meer voor mezelf dan voor haar. Ik ben zo ontzettend trots op haar! Wat een stoere hond heb ik. Ik kan me indenken dat dit als hond erg vreemd en spannend kan zijn. En zoiets kun je van tevoren niet trainen.

Natuurlijk zijn we ook in het sprookjesbos geweest. Ik was erg benieuwd wat Freya hiermee zou doen. Ze was niet echt onder de indruk van de sprookjesfiguren. Freya was rustig. Toch heeft ze twee keer heeft ze tegen een sprookjesfiguur geblaft. Oeps! Een snurkende ridder en een snurkende reus. Dat geluid vond ze niet oké. Daar zijn we dus ook maar snel langs gelopen.
Ik voelde me met Freya ook een soort attractie. Heel veel mensen wezen naar ons en praatten over ”die hulphond”. Of probeerden aan haar te zitten. Gelukkig is mijn moeder erg snel in reageren en vertelde dan waarom dat niet handig is. Er was een mevrouw erg beledigd dat ze Freya niet mocht aaien. Tja, sorry. Maar ik wil het echt niet.
Er waren veel basisschoolkinderen in het park. Allemaal schoolreisjes. De kinderen gilden en renden vlak langs Freya heen. Freya liep er goed langs. Een enkele keer schrok ze van een rennend kind maar ze herstelde zich meteen. Door me op Freya te focussen kon ik ook beter door de drukte lopen. We helpen elkaar.

De hele dag heb ik het zonder paniek volgehouden. Ik weet zeker dat dat komt omdat ik Freya mee had. En Freya heeft het fantastisch gedaan. Ik ben heel erg trots, dit ging zoveel beter dan ik had verwacht! Mijn ultieme test gelukt! 🙂 Samen met mijn maatje.
Geweldig!
Ik ben er nog nooit geweest, maar weet wel wat een pretpark is! En meestal gil ik zelf het hardst als ik over de kop ga!
Super gedaan jullie!
LikeLike