Om te begrijpen hoe bijzonder dit is, moet je weten waar ik vandaan kom. Vorig jaar had ik dit nog niet gekund!

Voordat ik Freya had, en ook de eerste periode dat ik haar al had, was ik zo bang op straat dat ik er eigenlijk niet kwam. Ik was erg bang dat ik een aanval zou krijgen op straat, en ik had veel paniek. De prikkels van buiten waren teveel voor mij, en de straat te onoverzichtelijk. Ik vond het echt vreselijk. Toen Freya net bij me was hebben mijn ouders haar vooral uitgelaten. Ik kon het nog niet. Ik kon haar nog niet bieden wat ze nodig had: een stabiele baas buiten.

Nu zijn we 2 jaar verder, en wat is er veel veranderd! Door Freya wandel ik nu twee keer per dag, en gaan we zelfs de winkelstraat in. Door op Freya te focussen kan ik beter met de prikkels van buitenaf omgaan. Ze geeft me het vertrouwen om tussen de mensen te komen, en soms zelfs een praatje met ze te maken.

Terug naar de wandeltochten. Vorige week zondag heb ik samen met mijn ouders, en Freya natuurlijk, de Gaasterland Wandeltocht gelopen! We hebben de tocht van 7,5 km gedaan. Dit aantal kilometers kan ik makkelijk lopen, maar door alle drukte er omheen, en we wisten niet hoe goed ik zou omgaan met deze drukte, hebben we toch gekozen voor de kortste route die er was.

De start vond ik verschrikkelijk. Al die mensen zo dicht op elkaar. Dat voelde erg naar. Maar ik heb geen paniek gehad! Een stukje verder splitsten de verschillende routes van de verschillende afstanden en werd het een stuk rustiger. Dat was wel fijn. Toen werd mijn spanning minder en kon ik er zelfs wat van genieten. We liepen door het bos, een mooie omgeving! En wat was het gaaf om de finish te halen. Een hele overwinning.

De tweede wandeltocht. Vandaag hebben Freya en ik samen met mijn moeder de 3 Provinciën Wandeltocht gelopen. Mijn moeder vond het vorige week zo ontzettend leuk dat ze heel graag nog een keer wilde. Maar dan de 10 km. Dus, na lang nadenken, heb ik kaarten besteld. Dit is alvast haar moederdag-cadeau! Mijn moeder was zo blij. Dit betekent veel voor haar, want ze weet ook hoe spannend ik dit vind.

Bij deze tocht was de start ook weer erg druk, dus veel stress. Maar Freya en mijn moeder leidden me er mooi doorheen. Het ging. Gelukkig splitsten de verschillende routes hier ook en werd het weer rustiger. Al was deze tocht wel een stuk drukker dan de Gaasterland Wandeltocht.

We liepen over de heide, over zandpaden, over boerenland, door een schuur heen, over wegen en op schelpenpaden. Een gevarieerde route, en we kwamen op plaatsen waar je anders niet mag komen. Freya deed het fantastisch. Ze liep mooi met me mee. En zo nu en dan gooide ze een pluk gemaaid gras in de lucht en ging ze in het gras rollen. Helemaal blij.

Ik tussen al die mensen, vrijwillig, wie had dat een paar jaar geleden durven denken. Die lieve hond van mij heeft het voor elkaar gekregen. Trots op ons beide. Dit hebben we toch maar gedaan!